www.wrz39.fora.pl

rrober

W składzie Dywizji Piechoty znajdowały się następujące pododdziały:
• dowództwo,
• trzy pułki piechoty,
• pułk artylerii lekkiej,
• dywizjon artylerii ciężkiej,
• batalion saperów,
• szwadron kawalerii dywizyjnej,
• kompania karabinów maszynowych,
• oddział łączności,
• bateria artylerii przeciwlotniczej,
• służby.

Dowództwo Dywizji Piechoty nazywane kwaterą główna dywizji piechoty posiadało w swoim składzie:
• dowódcę dywizji ze sztabem,
• dowódców broni,
• szefów służb,
• kwaterę dowództwa dywizji piechoty,
• kompanię gospodarczą kwatery dowództwa dywizji piechoty,
• kompanię sztabową kwatery dowództwa dywizji piechoty (etat kompanii asystencyjnej).

Pułk Piechoty posiadał następujące pododdziały:
• dowództwo,
• trzy bataliony strzeleckie,
• kompanię zwiadowców,
• kompanię przeciwpancerną,
• pluton artylerii piechoty,
• pluton pionierów,
• pluton przeciwgazowy,
• pluton łączności,
• kompanię gospodarczą.
Łącznie Pułk Piechoty liczył: 91 oficerów oraz 3212 podoficerów i szeregowych, uzbrojonych w: 87 lub 85 rkm, 36 ckm, 27 granatników, 6 moździerzy 81mm, 29 karabinów ppanc, 9 armat ppanc 37mm wz 36, 2 armaty 75mm wz 02/26, 664 koni, 1 samochód.

Dowództwo Pułku Piechoty tworzyli:
• dowódca,
• I adiutant,
• II adiutant,
• oficer informacyjny,
• oficer łączności,
• kwatermistrz,
• oficer płatnik,
• oficer żywnościowy,
• naczelny lekarz,
• dwóch podoficerów sanitarnych,
• kapelan,
• szef kancelarii (podoficer)

Kompania Zwiadowców miała następujące pododdziały:
• dowództwo (1 podoficer i 6 żołnierzy),
• pluton kolarzy (poczet oraz dwie drużyny po 19 żołnierzy – razem: 1 oficer, 6 podoficerów i 35 żołnierzy, uzbrojonych w: 2 rkm, 1 kbppanc, 35 karabinków i 5 pistoletów),
• pluton konny (poczet, 5 sekcji liniowych i 2 sekcje rkm – razem: 1 oficer, 1 podoficer, 7 sekcyjnych i 35 żołnierzy, uzbrojonych w: 2 rkm, 1 kbppanc, 38 karabinków i 3 pistolety),
• drużyna gospodarcza (5 podoficerów i 10 żołnierzy).

Kompania Przeciwpancerna miała następujące pododdziały:
• dowództwo (dowódca w randze kapitana, ordynans, luzak, 3 obserwatorów, 4 gońców i podoficer sanitarny, 2 noszowych i 6 żołnierzy obsług zapasowych),
• trzy plutony przeciwpancerne (po 3 działony armat 37 mm wz. 36, w składzie: dowódca działonu, celowniczy, ładowniczy, 4 amunicyjnych, woźnica),
• drużyna gospodarcza (4 podoficerów i 15 żołnierzy).
Docelowo planowano rozbudowę kompanii przeciwpancernej do 4 plutonów i 12 działek ppanc. wz.36 – w niektórych pułkach (np. 84 PP, 3 i 4 PSP) osiągnięto ten poziom uzbrojenia.

Pluton Artylerii Piechoty miał następujące pododdziały:
• dowódca plutonu z pocztem (dowódca w randze kapitana lub porucznika, zastępca dowódcy - porucznik, 2 ordynansów, luzak, podoficer strzelniczy),
• patrol zwiadu (4 zwiadowców konno),
• 2 patrole telefoniczne (konny: 3 żołnierzy i pieszy: 5 żołnierzy),
• 2 działony armat 75 mm wz. 02/26 (po14 żołnierzy),
• tabor plutonu (1 wóz konny i 2 żołnierzy).

Pluton Pionierów miał następujące pododdziały:
• dowódca z pocztem (dowódca w randze kapitana lub porucznika, zastępca dowódcy, ordynans, podoficer sprzętowy),
• 4 drużyny pionierów (po 12 pionierów),
• tabor plutonu (8 wozów konnych, 1 biedka i 9 żołnierzy).
Razem w plutonie było: 1 oficer, 11 podoficerów i 58 żołnierzy, uzbrojonych w 68 karabinków, 2 pistolety i 1 pistolet sygnałowy. Sprzęt plutonu, przewożony na 8 wozach dwukonnych albo 16 jednokonnych stanowiło m.in: w 60 m kładki workowej piechoty wz.29, 10 łodzi typu T-35, 8 pontonów typu LMPD, 128 kg materiałów wybuchowych.

Pluton Przeciwgazowy miał następujące pododdziały:
• dowódca z pocztem (dowódca w randze porucznika, zastępca dowódcy, goniec),
• 3 drużyny pionierów (po 13 pionierów i wóz konny),
• tabor plutonu (5 żołnierzy i 3 wozy konne).
Razem w plutonie było: 1 oficer, 8 podoficerów i 38 żołnierzy, uzbrojonych w 45 karabinków i 2 pistolety. Sprzęt plutonu, przewożony na 6 wozach konnych stanowiło m.in: 4 skrzynie z minami MS (po 16 min w skrzyni), 4 aparaty Draegera, 20 świec dymnych plecakowych.

Pluton Łączności miał następujące pododdziały:
• dowódca z pocztem (dowódca w randze porucznika, zastępca dowódcy, podoficer sprzętowy, 2 operatorów łącznicy, woźnica),
• 5 patroli telefonicznych (5 żołnierzy, biedka telefoniczna),
• 2 patrole łączności z lotnikiem i sygnalizacji świetlnej (3 żołnierzy),
• patrol gońców rowerowych (6 żołnierzy),
• patrol gońców konnych (6 żołnierzy),
• patrol radiostacji typu N1 (5 żołnierzy, taczanka z radiostacją).
Razem w plutonie było: 1 oficer, 10 podoficerów i 43 żołnierzy, uzbrojonych w 52 karabinki i 2 pistolety. Sprzęt plutonu, przewożony na 1 wozie konnym, 1 taczance i 5 biedkach stanowiło m.in: 2 łącznice telefoniczne, 2 telefony, radiostacja N1, 2 zestawy płacht do łączności z lotnikiem, 2 zestawy migacza do łączności świetlnej.

Kompania Gospodarcza miała następujące pododdziały:
• pluton zaopatrzenia,
• pluton żywnościowy,
• pluton naprawczy.

Drużyna Sanitarna składała się z 2 patroli sanitarnych (w każdym 1 podoficer sanitarny + 2 sanitariuszy noszowych).

Batalion Strzelecki posiadał następujące pododdziały:
• dowództwo,
• trzy kompanie strzeleckie,
• kompania ciężkich karabinów maszynowych,
• pluton łączności,
• drużyna sanitarna.
Razem batalion liczył: 24 oficerów oraz 917 podoficerów i szeregowych, uzbrojonych w: 27 rkm, 12 ckm, 9 granatników 46 mm, 9 karabinów ppanc wz.35, 2 moździerze 81mm, 150 koni, 37 biedek, 3 taczanki, 37 wozy taborowe, 4 kuchnie polowe, 6 rowerów, 1 radiostację typu N2.

Dowództwo Batalionu Strzeleckiego tworzyli:
• dowódca batalionu,
• adiutant,
• oficer lekarz,
• drużyna dowódcy (1 oficer, 7 podoficerów i 22 żołnierzy, wóz sanitarny, 6 wozów konnych).

Pluton Łączności liczył 1 oficera, 11 podoficerów i 35 żołnierzy, wyposażonych w: 45 karabinków, 2 pistolety, 1 wóz taborowy, 6 biedek, 4 aparaty telefoniczne, 1 radiostację typu N2.

Drużyna Sanitarna liczyła 3 podoficerów sanitarnych i 4 sanitariuszy i dysponowała konnym wozem sanitarnym oraz wozem taborowym z wyposażeniem.

Kompania Strzelecka składała się z:
• dowódcy kompanii (w stopniu kapitana),
• pocztu dowódcy (3 podoficerów i 10 żołnierzy),
• trzech plutonów strzeleckich,
• drużyny granatników,
• drużyny gospodarczej.

Drużyna Granatników składała się z: dowódcy, woźnicy z biedką amunicyjną oraz 3 sekcji granatników (po 4 żołnierzy, uzbrojonych w: 1 granatnik 46 mm wz. 36, 3 karabiny i 1 pistolet).

Drużyna Gospodarcza liczyła 5 podoficerów i 10 żołnierzy i była wyposażona w kuchnię polową oraz 4 wozy konne).

Pluton Strzelecki składał się z:
• dowódcy plutonu z pocztem (dowódca w randze porucznika, zastępca dowódcy, obserwator, goniec, strzelec wyborowy z kb ppanc, woźnica z biedką),
• trzech drużyn strzeleckich (po 19 żołnierzy, uzbrojonych w 1 rkm Browning wz. 28 i 18 karabinów wz. 29 typu Mauser).

Razem w kompanii było: 4 oficerów, 228 podoficerów i szeregowych, wyposażonych m.in. w: 9 rkm-y, 3 karabiny ppanc, 3 granatniki, 4 wozy taborowe, 4 biedki i kuchnię polową.

W skład Kompanii Ciężkich Karabinów Maszynowych wchodziły:
• dowódca z pocztem (dowódca w randze kapitana, 3 podoficerów i 10 żołnierzy),
• trzy plutony ckm (po 3 ckm-y typu Browning wz. 30 przewożone na biedkach, 3 biedki pod ckm, 3 biedki amunicyjne, 1 oficer, 5 podoficerów i 24 żołnierzy),
• pluton ckm na taczankach (3 ckm-y typu Browning wz. 30 przewożony na taczance, 3 taczanki, 3 biedki amunicyjne,1 oficer, 5 podoficerów i 25 żołnierzy),
• pluton moździerzy (liczący 2 działony moździerzy 81 mm typu Stokes-Brandt wz. 31, 3 biedki pod moździerz, 3 biedki amunicyjne, 1 oficer, 4 podoficerów i 16 żołnierzy),
• drużyna gospodarcza (5 podoficerów i 11 żołnierzy, wyposażonych w kuchnię polową oraz 4 wozy konne).

Pułk Artylerii Lekkiej składał się z:
• dowódcy wraz z pocztem dowódcy,
• trzech dywizjonów (złożonych z dowództwa z pocztem dowódcy, plutonu zwiadu i trzech baterii czterodziałowych, uzbrojonych w armaty 75 mm wz 1897 lub haubice 100 mm wz 1914/19),
• plutonu gospodarczego,
• plutonu topograficzno-ogniowego,
• plutonu łączności (składał się z dwóch patroli telefonicznych pieszych, dwóch sekcji łącznic telefonicznych polowych typ ŁP-10 i sekcji radio z radiostacją typ N1/T),
• kolumny amunicyjnej (składała się z pięciu sekcji, każda z dwoma jaszczami w dywizjonach armat 75 mm lub z trzema jaszczami w dywizjonach haubic 100 mm).

Pułki Artylerii Lekkiej posiadały następujące konfiguracje wyposażenia dywizjonów:
• dwadzieścia Pułków Artylerii Lekkiej miało w dwóch dywizjonach armaty 75 mm wz 1897, a w jednym dywizjonie haubice 100 mm wz 1914/19,
• dziewięć Pułków Artylerii Lekkiej miało w dwóch dywizjonach haubice 100 mm wz 1914/19, a w jednym dywizjonie armaty 75 mm wz 1897,
• jeden Pułk Artylerii Lekkiej (19 PAL) posiadał w dwóch dywizjonach haubice 100 mm wz 1914/19 oraz w dwóch dywizjonach armaty 75 mm wz 1897,
• jeden Pułk Artylerii Lekkiej (23 PAL) posiadał w trzech dywizjonach armaty 75 mm wz 1897, a w jednym dywizjonie haubice 100 mm wz 1914/19.
31 PAL był jednostką Centrum Wyszkolenia Artylerii i nie wchodził w skład żadnej Dywizji Piechoty.

Łącznie w pułku było: 85 oficerów, 2048 podoficerów i szeregowych oraz 1842 koni.

Dywizjony Artylerii Ciężkiej występowały w dwóch typach: typu I przeznaczonego jako samodzielne jednostki artylerii ciężkiej i typu II, podporządkowane Dywizjom Piechoty.
W skład DAC typu II wchodziły następujące pododdziały:
• bateria armat 105 mm z 3 działami wz. 13 lub wz. 29,
• bateria haubic 155 mm z 3 działami wz. 17
• kolumna amunicyjna
• pluton łączności (2 patrole telefoniczne piesze, patrol telefoniczny konny, 2 sekcje łącznicy telefonicznej polowej typ ŁP-6, 2 sekcje radio z radiostacjami typu N-2/T),
• pluton gospodarczy
Łącznie w DAC typu II było: 17 oficerów, 477 podoficerów i szeregowych oraz 449 koni.

W skład Batalionu Saperów, przydzielonego do Dywizji Piechoty, wchodziły następujące pododdziały:
• dowództwo,
• 2 kompanie saperów piesze (po 3 plutony po 3 drużyny i drużyna gospodarcza),
• kompania saperów zmotoryzowana (pluton minerski, pluton techniczny, pluton rozpoznawczo transportowy i drużyna gospodarcza),
• kolumna pontonowa (pluton mostowy, pluton przeprawowy, pluton sprzętowy i drużyna gospodarcza),
• pluton gospodarczy,
• pluton przeciwgazowy (patrol rozpoznawczy, partol meteorologiczny, patrol sanitarny, 3 drużyny chemiczne i drużyna gospodarcza).
Łącznie w Batalionie Saperów było: 24 oficerów, 699 podoficerów i szeregowych, uzbrojonych i wyposażonych w: 16 rkm, 198 koni, 23 samochody, 20 łodzi brezentowych typu T-35, 8 łodzi saperskich, 2 silniki przyczepne do łodzi saperskich, 40 pontonów typu LMPD, 3,5 t materiałów wybuchowych, 180 min i 800 kadłubów do min ppanc, 3 kafary mechaniczne, 3 elektrownie siłowe, 2 piły spalinowe, 2 motopompy.

Szwadron Kawalerii Dywizyjnej był pododdziałem wystawianym przez Przysposobienie Wojskowe Konne (zwane Krakusami), które w tym celu szkoliło się w okresie przedwojennym. Jednak w wyniku chaosu mobilizacyjnego, zwykle szwadron był mieszanką ochotników PWK (część niestety dostała przydziały mobilizacyjne do innych, często nie kawaleryjskich formacji) oraz rezerwistów z pułków kawalerii. Dodatkowo konie, które otrzymały szwadrony dywizyjne nie zawsze były należycie wyszkolone. W rezultacie, w wyniku niewłaściwie przeprowadzonej mobilizacji, w pewnym sensie zaprzepaszczono wyszkolenie i zgranie bojowe pododdziałów Krakusów PWK i istotnie obniżono wartość bojową tych formacji, w porównaniu z regularnymi szwadronami kawalerii.
W skład szwadronu liczącego 7 oficerów oraz 251 podoficerów i szeregowych, wchodziły następujące pododdziały:
• dowództwo szwadronu,
• 4 plutony liniowe,
• pluton ciężkich karabinów maszynowych,
• pluton łączności,
• drużyna administracyjno-gospodarcza z taborem.
Szwadron był uzbrojony i wyposażony w 4 rkm-y, 4 ckm-y na taczankach, 1 radiostację, karabinki, lance, szable i pistolety oraz 272 konie.

Samodzielna Kompania Karabinów Maszynowych i Broni Towarzyszącej liczyła:
• 4 plutony ckm, w tym 1 na taczankach (w każdym po 3 ckm),
• pluton moździerzy (2 działony moździerzy 81 mm typu Stokes-Brandt wz. 31)
Razem kompania liczyła 6 oficerów, 185 podoficerów i szeregowych, a była wyposażona w: 12 ckm, 2 moździerze 81mm oraz 124 konie.

rrober

W systemie WRZESIEŃ 1939 polska Kompania Piechoty będzie miała następujący skład:

Dowództwo Kompanii (3 fig.)
Drużyna granatników (dow druż 2 fig.,3 sekcje granatników: 2 fig. w tym 1 granatnik )
3 Plutony Piechoty:
- dowództwo (2 fig.)
- 3 drużyny (po 6 fig.)
- sekcja ppanc (2 fig. w tym 1 z kb UR)

Wsparcie ze szczebla batalionu:
- pluton ckm (3 ckm + 2 fig., opcjonalnie mogą być biedki lub taczanki do transportu)
- pluton moździerzy (dow plutonu 2 fig., 2 moździerze wz.31 3 fig)

Wsparcie ze szczebla pułku:
- pluton ppanc (2 działka ppanc 37mm wz.36 + dow plut)
- pluton armat piechoty (dow plutonu 2 fig., 2 armaty 75mm wz.02/26, opcjonalnie sekcja obserwatora artylerii)
- pluton kolarzy zwiadu (dow plut 2 fig., 2 drużyny kolarzy po 6 fig., kb ppanc UR 2fig.)
- pluton konny zwiadu (dow plut 2 fig., 2 drużyny konne po 6 fig., kb ppanc UR 2fig.)
- pluton pionierów (dow plut 2 fig., 4 drużyny pionierów po 4 fig.)
- pluton przeciwgazowy (dow plut 2 fig., 3 drużyny po 4 fig.)

Wsparcie ze szczebla dywizji:
- pluton armat 75mm wz.1897 (dow plutonu 2 fig., 2 armaty 75mm wz.1897, opcjonalnie sekcja obserwatora artylerii)
- pluton haubic 100mm wz.1914/19 (dow plutonu 2 fig., 2 armaty 100mm wz.1914/19, opcjonalnie sekcja obserwatora artylerii)
- pluton armat 105 mm wz. 13 lub wz. 29 (dow plutonu 2 fig., 1 armata 105mm wz. 13 lub wz. 29, opcjonalnie sekcja obserwatora artylerii)
- pluton haubic 155 mm wz. 17 (dow plutonu 2 fig., 1 haubica 155mm wz. 17, opcjonalnie sekcja obserwatora artylerii)
- pluton artylerii plot (dow plutonu 2 fig., 2 armaty plot 40mm wz.36)
- pluton saperów (dow plut 2 fig., 3 drużyny po 6 fig.)
- pluton kawalerii dywizyjnej (Krakusów)
- pluton ckm (3 ckm + 2 fig., opcjonalnie mogą być biedki lub taczanki do transportu)
- pluton moździerzy (dow plutonu 2 fig., 2 moździerze wz.31 3 fig)

Uwaga!
1) Wsparcie kompanii obejmuje minimalne pododdziały, które mogą zostać zwielokrotnione w zależności od możliwości (etat i liczba punktów) oraz potrzeb.
2) Kompania może być wspierana również przez oddziały ze szczebla Armii/Samodzielnej Grupy Operacyjnej , do której należy dywizja